به گزارش  خبرگزاری مهر به نقل از معاونت فرهنگی قوه قضاییه،  روش‌های اعتراض به آراء به دو دسته تقسیم می‌شود: طرق عادی مشتمل بر واخواهی و تجدیدنظر و طرق فوق‌العاده که مشتمل بر فرجام خواهی، اعاده دادرسی و اعتراض شخص ثالث است. بنابراین در صورتیکه جریان دادرسی به صورت غیابی باشد یعنی فردی در جلسه دادرسی حضور نداشته باشد و طی آن حکمی بر علیه او صادر شود، وی حق دارد در همان دادگاه صادر کننده حکم اعتراض کند که به آن واخواهی گفته می شود.

در صورتیکه جریان دادرسی به صورت غیابی باشد یعنی فردی در جلسه دادرسی حضور نداشته باشد و طی آن حکمی بر علیه او صادر شود، وی حق دارد در همان دادگاه صادر کننده حکم اعتراض کند که به آن واخواهی گفته می‌شود. بر اثر واخواهی که هم در موضوعات کیفری و هم حقوقی کاربرد دارد، دعوی بررسی مجدد می‎شود تا در صورت حقانیت وی، آن را فسخ و در غیر این صورت، آن رأی را استوار کند.

از سوی دیگر عدالت اقتضا می‎کند که دادگاه نباید بدون شنیدن مطالب طرفین دعوی و بررسی دلایل آنها حکمی صادر کند و به همین جهت نظام دادرسی موجود به گونه ای طراحی شده که خوانده باید حتماً از جریان رسیدگی مطلع شود و در روند دادرسی شرکت نماید. با این‌ حال، گاهی ممکن است امکان دسترسی به خوانده و آگاه کردن او از جریان دادرسی فراهم نشود. همچنین در پاره ای اوقات ممکن است خود خوانده با هدف تطویل دادرسی و غیره...، تمایلی به حضور در دادگاه و پاسخ به دعوی نداشته باشد.

از طرفی دیگر، رسیدگی نکردن به دعوای خواهان و حتی به تأخیر انداختن آن، به‌ صرف احراز نشدن اطلاع خوانده از جریان دادرسی تجویز نشده است. لهذا دادرسی به جریان خواهد افتاد حتی اگر خوانده حضور نیابد، لیکن در صورتیکه وی از صدور حکم علیه خود مطلع شود، حق دارد به آن اعتراض کند. این اعتراض مطابق ماده‌ ۳۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی "واخواهی" نامیده می‌شود و در همان دادگاهی که حکم غیابی را صادر کرده، رسیدگی می‌شود. به طور مثال اگر برگه اخطاریه وقت حضور در دادگاه به همسر مخاطب ابلاغ شود، از آنجاییکه ابلاغ واقغی تلقی نمی شود بلکه ابلاغ قانونی است، محکوم علیه حق واخواهی خواهد داشت.